“Başarılı yazarların bir tılsımları olduğuna, en azından bir ticari sırları olduğuna inanıyorlardı. İnsan, biraz dikkatli biraz uyanık olursa, bu tılsımı yakalayabilirdi. Dahası dershanelerdeki hocaların da bu tılsımı bildiklerine, açıl susam diyerek tılsımı çözebileceklerine inanıyorlardı. Sırf bu anahtar sözü duymak, bunu anlamak ümidiyle hikaye türleri, tahkiye incelikleri gibi, açmazları ile hiç de ilgisi olmayan bir sürü dersi inatla oturup takip ediyorlardı. Üzerinde ‘roman’ ibaresi bulunan bütün kitapları alıyorlar, yazarların kendi tekniklerini anlattıkları bütün sempozyumlara katılıyorlardı.
“Ama bütün gayretleri boşa gidiyordu. Çünkü ellerine aldıkları hemen her kitabın ya giriş bölümünde veyadaha ilk sayfalarında, yazarlar sempozyumunun notları arasında ona kısaca ‘yaratıcılık öğretilemez’ deniyor ve böylece bizimkilerin ümit ışığı sönmeye başlıyordu. Çünkü farkında olsalar da olmasalar da onların aradığı şey o itici, o olumsuz cümlenin içinde bulunmaktadır.
“(…) yaratıcı yazar şans eseri de olsa, eğitimle de olsa, farkında olsa da olmasa da bilinçaltını bütünüyle yaptığı işin emrine verebilen kişidir. (…) Elbette bu(yaratıcılık öğretilemez, bir bakıma edebiyat gerçeğidir). (…) Ne kadar esrarlı ve akıl almaz gibi görünse de bu yetenek herkeste vardır. Çok başarılı yazarlar, benliklerindeki bu bölümün serbest bırakılmasını deneme yanılma yoluyla bulurlar ve böylece kendi yöntemlerini oluştururlar ama işin sırrını arayan genç yazarlara anlatılamayacak kadar karmaşık bir süreçtir bu.”
(Yazar Olmak, Dorothea Brande, Ötüken)
“Yaratıcılık öğretilebilir derken Mrs Brande haklıdır (bu ibarenin içi boş sırrı artık anlaşılmış bulunmaktadır) çünkü, yaratıcılık da diğer doğal melekeler gibi, herkeste bulunan bir şeydir. Bir kısım kimselerde biraz az, bir kısım kimselerde biraz daha fazla olsa da, herkeste yaratıcılık vardır. Bunun az veya çok olması önemli değildir, çünkü insan, doğuştan getirdiği yeteneklerin pek küçük bir bölümünü kullanabilmektedir.”
(“John Gardner”, Yazar Olmak, Dorothea Brande)
“Ama bütün gayretleri boşa gidiyordu. Çünkü ellerine aldıkları hemen her kitabın ya giriş bölümünde veyadaha ilk sayfalarında, yazarlar sempozyumunun notları arasında ona kısaca ‘yaratıcılık öğretilemez’ deniyor ve böylece bizimkilerin ümit ışığı sönmeye başlıyordu. Çünkü farkında olsalar da olmasalar da onların aradığı şey o itici, o olumsuz cümlenin içinde bulunmaktadır.
“(…) yaratıcı yazar şans eseri de olsa, eğitimle de olsa, farkında olsa da olmasa da bilinçaltını bütünüyle yaptığı işin emrine verebilen kişidir. (…) Elbette bu(yaratıcılık öğretilemez, bir bakıma edebiyat gerçeğidir). (…) Ne kadar esrarlı ve akıl almaz gibi görünse de bu yetenek herkeste vardır. Çok başarılı yazarlar, benliklerindeki bu bölümün serbest bırakılmasını deneme yanılma yoluyla bulurlar ve böylece kendi yöntemlerini oluştururlar ama işin sırrını arayan genç yazarlara anlatılamayacak kadar karmaşık bir süreçtir bu.”
(Yazar Olmak, Dorothea Brande, Ötüken)
“Yaratıcılık öğretilebilir derken Mrs Brande haklıdır (bu ibarenin içi boş sırrı artık anlaşılmış bulunmaktadır) çünkü, yaratıcılık da diğer doğal melekeler gibi, herkeste bulunan bir şeydir. Bir kısım kimselerde biraz az, bir kısım kimselerde biraz daha fazla olsa da, herkeste yaratıcılık vardır. Bunun az veya çok olması önemli değildir, çünkü insan, doğuştan getirdiği yeteneklerin pek küçük bir bölümünü kullanabilmektedir.”
(“John Gardner”, Yazar Olmak, Dorothea Brande)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder