Translate

9 Haziran 2010 Çarşamba

Dostoyevski'nin Yazamadığı Roman

"1871 yılında ise, o sıralarda elli yaşında olan Dostoyevski kumarı gerçekten bırakır. Tutkusu artık dinmiştir. Bundan kısa bir süre sonra karısı ve kızıyla birlikte yeniden vatanına döner. Gerçi hale borçları vardır ve sıkıntıları gittikçe daha dayanılmaz olmaktadır; bununla birlikte, artık gerçekten dönmüştür. İçinde yaşadığı çağın sorunlarına ve bazı günlük olaylara ilişkin görüşlerini içeren Bir Yazarın Güncesi adlı kitabını yayınlar. Genci ve yaşlısıyla birlikte sayısız okurlar ona başvurarak tavsiye ve teselli istemekte, ona yaşamın anlamını sormaktadırlar. Herhangi bir yerde eserlerinden parçalar okunduğunda, çevresi hemen kalabalıklaşmaktadır.

SATIŞA ÇIKAR VE TÜKENİR

"Puşkin'i anma konuşmasının ardından herkes tarafından çılgınca alkışlanır; yaşlı Turgenyev bile önünde eğilip onu kucaklar. Dostoyevski on yıl, belki de daha uzun bir süre boyunca asıl büyük eserinin, opus maximum'unun, büyük günahkarın romanı olacağını düşünür; bu arada Karamazov Kardeşler'i yazmayı sürdürmektedir. Kitap, satışa çıkar çıkmaz tükenir. Dostoyevski, yayıncısına son bölümü gönderdiğinde, şöyle der:

'Romanım artık bitti. Üzerinde üç yıl çalıştım. İzin verirseniz eğer, size veda etmeyeceğim. Çünkü daha yirmi yıl yaşamak ve yazmak istiyorum.'

"BÜYÜK GÜNAHKARIN YAŞAMI"

"Dostoyevski, Karamazov Kardeşler'in planladığı devamını getiremedi; Büyük Günahkarın Yaşamı adlı romanı da yazamadı; çünkü yukardaki mektuptan iki ay yirmi gün sonra geçirdiği bir kanama sonucu öldü. Dostoyevski, 31 Ocak 1881 günü Alexander Nevski Manastırı'nda toprağa verildi. Buz gibi soğuğa karşın son yolculuğunda ona eşlik etmek üzere yaklaşık otuz bin kişi toplandı."

(Parçalanmış Gerçeklik, Manes Seperber, Can Yayınları)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder